پای انسان دارای ۳۳ مفصل است که ۲۶ استخوان مختلف را در کنار هم نگه می دارد. همچنین دارای بیش از ۱۰۰ عضله، تاندون و رباط است. قوس ها مانند یک فنر در کف پا به توزیع وزن بدن کمک می کنند. ساختار قوس ها نحوه راه رفتن فرد را تعیین می کند.

قوس ها باید هم محکم و هم انعطاف پذیر باشند تا با فشارهای وارده و انواع سطوح سازگار شوند. وقتی افراد صافی کف پا دارند، هنگام ایستادن و راه رفتن ممکن است پاهایشان به سمت داخل یا خارج بچرخد و در نتیجه توزیع و انتقال نیرو به مفاصل بالاتر به درستی انجام نشود که این امر در دراز مدت میتواند منجر به آسیب مفاصل زانو و لگن شود.

به راحتی می توانید خودتان را امتحان کنید تا ببینید که آیا شما ممکن است قوس یا کف پای صاف داشته باشید یا خیر؟ این سه مرحله را دنبال کنید:

• پاها را خیس کنید.
• روی یک سطح صاف بایستید که ردپای شما نشان داده شود، سپس دور شوید و به جای پاهایتان نگاه کنید.
• اگر نقش های کاملی از کف پایتان را روی سطح مشاهده کردید، احتمالاً کف پای صاف دارید.

بسیاری از کودکان خردسال کف پای صاف دارند، وضعیتی که به آن کف پای صاف و انعطاف پذیر گفته می شود. وقتی کودک می ایستد، پاها صاف به نظر می رسند اما در اکثر موارد، با بزرگتر شدن کودکان، قوس ها رشد می کنند.

صافی کف پا در بزرگسالان می تواند از دلایل مختلفی ناشی شود. که متداول ترین آنها عبارتند از:

• ناهنجاری ای که از بدو تولد وجود دارد.
• کشیدگی یا پارگی تندون ها.
• آسیب یا التهاب تاندون پشتی ساق (PTT)، که از ساق پا در امتداد مچ پا، به وسط قوس کف پا متصل می شود.
• شکستگی یا در رفتگی استخوانی.
• بیماری های زمینه ای مانند آرتریت روماتوئید (RA) و اختلالات سیستم عصبی.
• عوامل دیگری چون: چاقی، دیابت، افزایش سن و بارداری.

در مواردی که بزرگسالان مبتلا به صافی کف پا علائم و دردهای خاصی ندارند، نیازی به درمان های اختصاصی نیست و میتوانند با استفاده از کفی های طبی به فعالیت های خود ادامه دهند. اما در صورت بروز علائم ذیل حتما به پزشک مراجعه کنید:

• خسته شدن زود هنگام پاها.
• پاهایی دردناک، به ویژه در نواحی قوس و پاشنه پا.
• تورم کف و مچ پا.
• حرکات پا، مانند ایستادن روی انگشتان، دشوار است.
• درد پشت پا و پشت ساق.

درمان صافی کف پا و قوس های افتاده با توجه به شدت و علت وقوع ضایعه متفاوت است. اگر صافی کف پا درد یا مشکلات دیگری ایجاد نکند، احتمالاً نیازی به درمان نیست و فقط نیاز به تجویز کفی و توصیه های ورزشی دارد. در موارد دیگر، پزشک ممکن است یک یا چند مورد از روش های درمانی را پیشنهاد دهد :

• استراحت و استفاده از کمپرس یخ برای تسکین درد و کاهش تورم
• تمرینات کششی
• داروهای تسکین دهنده درد، مانند ضدالتهاب های غیراستروئیدی
• فیزیوتراپی
• استفاده از اورتز ها و وسایل کمکی مانند کفی ها و اصلاحات کفش

فیزیوتراپی (Physical Therapy) با ارائه ی برنامه های تمرینی متناسب با میزان ضایعه و همچنین انجام مانور های دستی (Manual Therapy) تخصصی جهت بهبود اسپاسم ها و گرفتگی های عضلات ساق و کف پا، نقش قابل توجهی در بهبود این ضایعه دارد.

همچنین به دنبال بروز درد و ناراحتی در راه رفتن، اقداماتی همچون الکتروتراپی (Electrotherapy) و التراسوند تراپی (Ultrasonography) جهت کاهش درد و التهاب و همچنین استفاده از تکنیک های نواربندی (Taping) جهت اصلاح ساختار های آسیب دیده بسیار موثر است.